شرکت (XPAND) آمریکا نیازهای برخاسته از کاستی های روشهای درمانی موجود را شناسایی کرد، و عینک آمبیلیز برای درمان راحت، عملی، زیبا و مورد پذیرش کودکان و والدین طراحی کرده است .
قاب عینک آمبیلیز با تفکرات خاصی طراحی شده است.
• کودکان مبتلا به تنبلی چشم معمولاٌ نیازمند عدسی های اصلاحی هستند. در عینک آمبیلیز قاب عدسی تجویزی تعبیه شده است، پس کافی است کودکان عینک را به چشم بزنند، انگار که تنها به عینک اصلاحی نیاز داشته اند
• طراحی عینک، کودکانه و هم دخترانه و هم پسرانه است
• پوشش داخلی آن از پلاستیک نرم ساخته شده تا قرارگیری عالی داشته باشد و برای استفاده در تمام روز راحت باشد
• قاب آن از پلاستیک های درجه یک سبک و بادوام ساخته شده است. هدف نهایی ارائه راه حلی بود که:
انحراف اجتماعی مربوط به گذاشتن چشم بند را حذف کند؛
• مانند چشم بند و جریمه کردن، برای سلامت چشم سالم زیانبار نباشد؛
• در عمل برای کودک قابل شناسایی نباشد؛
• همزمان، کاری کند که والدین عذاب کودک در درمانهای موجود را نبینند؛
• برای والدین و کودک بسیار بهتر و قابل پذیرش تر از گذاشتن چشم بند باشد.
مورد آخر رضایتمندی بالایی برای بیمار به ارمغان می آورد و درمان تنبلی چشم را تا حد امکان مؤثر و موفقیت آمیز میکند.
آمبلیویی یا تنبلی چشم کودک ، یک اختلال شایع در سیستم بینایی است که در مغز ،یک چشم را به چشم دیگر ترجیح میدهد و باعث تضعیف یا از بین رفتن بینایی چشم دیگر میشود.روشهای قدیمی و موجود درمان تنبلی چشم با دردسرها،ناراحتی ها،مشکلات چهره ای ، اجتماعی و والدین همراه است که باعث رها کردن درمان ،رضایت کم، و ناامیدی کودک و والدین منجر میشود.
استفاده از چشم بند باعث تفاوت چهره کودک با همبازیان خود میشود. انحراف اجتماعی وتخریب اعتماد نفس کودک در اجتماع را به همراه خواهد داشت و ممکن است اثرات نا مطلوبی در آینده کودک بگذارد.
عینک های آمبیلیز تمام این مشکلات را با طراحی و تکنولوژی جدیدخود برطرف کرده و همچنین نوع طراحی عینک بگونه ای است که کودک در میان همبازیان پذیرفته و کودک حس قویتر و بهتری در جامعه دوستان خواهد داشت.
کتاب حاضر نوشته شده توسط یکی از بهترین دکترهای اپتومتریست آمریکای خانم مونیکا وی اسکات جهت اشتیاق کودک به عینک و همچنین پیدا کردن علائم کوررنگی درکودک نوشته شده است.
هدف اصلی درمان تنبلی چشم بازگرداندن بینایی عادی، هم از جنبه دید دوتایی و هم قدرت بینایی چشم تنبل است. هدف فرعی مراقبت مستمر از فرد است، چون این بیماری تمایل زیادی به عودکردن دارد. درمانهای پذیرفته شده موجود تلاش میکنند تا با پوشاندن یا تارکردن بینایی چشم سالم با چشم بند یا قطره، بیمار را وادار به استفاده از چشم تنبل کنند. این کار رقابت موجود بین دو چشم را مختل میکند و به چشم ضعیفتر امکان میدهد تا عملکرد عادی خود را پیدا کند.. طول درمان بسته به سن بیمار و شدت بیماری، فرق میکند. یکی از بزرگترین مشکل در درمان، مدت لازم برای اصلاح مشکل است. با این که برخی بیماران در مدتی به کوتاهی سه ماه اصلاح بینایی از خود نشان میدهند، دیگران ممکن است نیازمند دو سال زمان باشند.
چشم قوی با چشم بندی که مستقیما روی پوست قرار میگیرد، پوشانده میشود. این کار، زنجیرهای از مشکلات پزشکی، اجتماعی، والدینی و آموزشی ایجاد میکند که مدیریت آنها همیشه دشوار است؛ گاهی به اندازهای که درمان مؤثر را غیرممکن میکند. این روش درمان باعث ایجاد مقاومت، کشمکش خانوادگی، رضایت اندک و نگرانی، هم در کودک و هم در والدین، میشود. چشم بند میتواند باعث ایجاد مشکل اجتماعی شود، چون همتایان بیمار اغلب علت وجود شیئ ناخوشآیند خارجی روی صورت وی را درک نمیکنند، که این باعث عدم اعتماد به نفس کودک در اجتماع خواهد شد و ممکن است تا بزرگسالی با او همراه شود. اثرات نامطلوب گذاشتن چشم بند ممکن است در بخشهای دیگر نیز بروز کند. در نوعی از تنبلی چشم که در آنها چشم ها مستقیم، انیزومتروپیک یا دچار خطای انکساری است، خطر انحراف چشمهای کودک وجود دارد. حتی ممکن است در شرایط دیگری، تنبلی چشم به چشم سالم انتقال پیدا کند. در نهایت، گذاشتن چشم بند به هر شکلی و تحت هر شرایطی، توسعه عادی بینایی دوچشمی را محدود میکند، چون یک چشم همواره پوشانده میشود.
مدت توصیه شده برای استفاده از چشم بند در روز به میزان عمق اختلال بینایی، نظر پزشک، فیزیولوژی کودک، فعالیتهای نزدیک بینی و غیره بستگی دارد. پزشکان معمولاٌ چهار تا ده ساعت در روز را توصیه میکنند.
مشکل عمده درمان با چشم بند، رضایتمندی است. بیماران (کودکان و والدین) این نوع درمان را به علت ناراحتی و تحریک پوستی و نیز دلایل زیباشناختی، بینایی، اجتماعی و روانشناختی دوست ندارند. نرخ رضایتمندی گزارش شده از ۴۹ تا ۷۷ درصد تغییر میکند. غیرمنتظره نیست که موفقیت درمان روش بستن چشم به میزان رضایت از آن بستگی دارد. نسبت موفقیت درمان به روش بستن چشم در مطالعه های چاپ شده بین ۵۰ تا ۸۰ درصد متغیر است. نتایج واقعی اغلب به این خوبی نیست. اگر تنبلی چشم در کودکی کامل درمان نشود، کودک با یک چشم نیمه نابینا به بزرگسالی خواهد رسید. محرومیت از بینایی دوچشمی به عنوان یک نگرانی همیشگی علاوه برهمه پیچیدگیهای ممکن، وجود دارد.
روش دوم، که کمتر تجویز میشود، یکی از انواع "جریمه کردن" چشم به وسیلهی دارو قطره های آتروپین است، که روی چشم سالم اعمال میشود تا ماهیچه های عنبیه را بی حس، مردمک را گشاد و تصویر حاصل از آن چشم را، مانند چشم تنبل، تار کند. تأثیر این کار، اجبار به استفاده از چشم تنبل برای درصد بالاتری از کارهای بینایی کودک در طول روز است. این روش عبارت است از تزریق عامل فلج عنبیه با تأثیر موضعی، همچون آتروپین سولفات، در چشم سالم. وقتی این عامل تزریق شد، تاری دید ساعتها ادامه خواهد یافت، و در نتیجه دردسرهای زیادی ایجاد خواهد کرد. قطرههای آتروپین کودک را به نور حساس میکنند، که این درمان را در کشورهای آفتابی یا محیطهای پرنور مشکل سازی میکند. جریمه کردن دارویی در کل تنها برای تنبلی چشم ملایم و متوسط توجیه دارد.
این عینک برای اولین بار 14 سال قبل در کشور آمریکا مراحل آزمایشی خود را گذراند، در اولین آزمایش این عینک سی و سه کودک ۳ تا ۸ سال آن را به چشم زدند.
یک گروه از این افراد روزی ۴ ساعت عینک میزدند (که شیشه چشم سالم، هر ۳۰ ثانیه یک بار تار می شد) و گروه دیگر روزی ۲ ساعت چشم بند می بستند.
سه ماه بعد بینایی این بچه ها معاینه و مشخص شد که بهبود بینایی چشم تنبل در هر دو گروه تقریبا یکسان بوده است.
نتیجهی این آزمایش به جلسه سالانه آکادمی چشم پزشکی آمریکا در لاس وگاس ارایه شد.
سازمان مدیریت غذا و داروی آمریکا “FDA” صلاحیت کارکرد این عینک را تایید کرده است.
وهم اکنون در بسیاری از کشور ها در حال استفاده و درمان کودکان مبتلا به تنبلی چشم می باشد.
عینک آمبیلیز دارای یک شاتر الکترونیکی است که با ریزتراشه برنامه ریزی شده تعبیه شده در یک قاب عینک کنترل میشود.
شاتر بلور مایع دارای ملکول های بزرگ آلی است که قطبیت الکتریکی ایجاد میکنند و در مایعی ژل مانند بین دو صفحه شیشه ای پوشیده شده با یک لایه نازک قطبنده معلق اند.
وقتی ولتاژ الکتریکی به این شاتر اعمال میشود، جهت گیری فضایی این ملکولهای معلق تغییر میکند و قطبیت نور میچرخد.
در نتیجه، نور چرخیده با لایه قطبنده بیرونی مسدود میشود و یک عدسی "سیاه" میسازد.
این کار به شاتر اجازه میدهد که دو حالت وضوح (روشن/وصل) زمانی که ولتاژ اعمال میشود، و سیاه بسیار تیره (خاموش/قطع) زمانی که ولتاژی اعمال نمیشود، داشته باشد.
به این وسیله، عینک آمبیلیز بسته شدگی های متناوب کوتاهی ایجاد میکند. ایمنی و تأثیر این فناوری اثبات شده و به خوبی ظاهر شده است.
این دستگاه با باتریهای شارژ شدنی کار میکند و وقتی نشانگر ضعف باتری روشن شد، باید چند ساعت به برق متصل باشد (انتظار میرود این مسأله هر چند روز یک بار رخ بدهد)
در صورت هر گونه سوال در مورد عینک های آمبیلیزو اطلاعات تکمیلی میتوانید با شماره تلفن 63/09105954962 تلفن ثابت 77689706-021 تماس حاصل نماید.